The Future Should Always Be Better

Het Middelheimmuseum heeft een opmerkelijke boodschap voor bezoekers en voorbijgangers van het museum: ‘The Future Should Always Be Better’. Deze opvallende lichtsculptuur van de Amerikaanse kunstenaar Sharon Lockhart prijkt komende maanden op de gevel van het Middelheimkasteel. Dit eerste soloproject van Lockhart in Vlaanderen verlicht de donkere wintermaanden. De sterke boodschap is tegelijk een voorspelling, een wens en een oproep tot actie.

“Uitgerekend het Middelheimmuseum volgt het ritme van de seizoenen op de voet. In het donkerste seizoen verlicht het nieuwe werk van Sharon Lockhart letterlijk de weg voor de bezoekers. De kunstenaar leidt ons richting 2022 en biedt alvast een hoopvol perspectief op betere tijden.” ​ - Nabilla Ait Daoud, Schepen voor Cultuur Stad Antwerpen

The Future Should Always Be Better

Het kunstwerk, een installatie van tekst in neonletters, is te zien van 1 december tot 30 maart 2022 tegen de gevel van het Middelheimkasteel. Dit historisch gebouw vormt vandaag de kern van het museum met daarin een infobalie, een museumshop en een museumcafé. Het kunstwerk bevindt zich zo in het hart van de instelling én gericht naar de straat. Zo blijft de boodschap voortdurend zichtbaar voor alle bezoekers en voorbijgangers.

'The Future Should Always Be Better' - De toekomst zou altijd beter moeten zijn. Deze verklaring kan een voorspelling zijn, een wens of een oproep tot actie. Of misschien wel alle drie tegelijk. Maar wie zal zeggen wat juist “beter” is? De boodschap weerspiegelt een zekere dubbelzinnigheid, volgens de kunstenaar kenmerkend voor deze tijd. Nooit eerder waren menselijke kennis en technologie zo ver ontwikkeld, en toch kunnen we niet op tegen wereldwijde catastrofes zoals de recente pandemie of de klimaatrampen. De boodschap van Lockhart is zo geformuleerd dat deze openstaat voor interpretatie - hoe begrijpen we wat 'zou' moeten zijn en wie moet "beter" definiëren? Hoe ziet de toekomst eruit, en welke gevoelens roept de onvermijdelijkheid ervan op?

“De onvermijdelijkheid van de toekomst heeft een zekere meedogenloosheid. Een groot deel van de 20ste eeuw beschouwde de mensheid de toekomst als een hoopvolle plek waar we obstakels zouden overwinnen en ongelijkheden uit de weg ruimen, waar technologie en sociale wil de grote problemen zouden oplossen. Nu we de 21ste eeuw binnengaan, lijkt veel van dat optimisme naïef. We worden geconfronteerd met de reële mogelijkheid dat er in de toekomst geen plaats meer is voor de mensheid. In deze wereld is alleen al het idee van een gemeenschappelijke toekomst een levensbevestigende daad van kracht. Daarom is dit werk zowel een voorstel als een vraag. Hoe gaan wij de komende tijden tegemoet en wat zullen die voor ons inhouden?” (Sharon Lockhart, 2021)

Hoop

Ook voor een kunstinstelling als het Middelheimmuseum, opgericht in 1950, is nadenken over de toekomst tegelijkertijd spannend en uitdagend. Hoe moet deze “grande dame” de toekomst tegemoet gaan? Hoe blijven de collecties relevant voor toekomstige generaties? Hoe kan het museum, samen met kunstenaars en publiek, een beeld van de toekomst vormen? En hoe kan de instelling een echt openluchtmuseum zijn, een open ruimte, vrij en toegankelijk voor alle inwoners en bezoekers van een stad als Antwerpen?

Sharon Lockhart nodigt ons uit om samen na te denken over de toekomst, die we uiteindelijk met z’n allen onder ogen moeten zien. Op die manier kunnen we de angst en onzekerheid overwinnen die de toekomst oproept: "(...) En misschien kan het bewustzijn van de gemeenschappelijke toekomst elk individu de kracht geven om door dit verschuivende heden te evolueren, dat we de toekomst noemen." (Marc Augé, The Future, 2015)

Het Middelheimmuseum is de tweede locatie waar dit werk wordt getoond. Oorspronkelijk werd het gecreëerd voor de gevel van het Kestner Gesellschaft in Hannover in opdracht van directeur Adam Budak, om in dialoog te gaan met het publiek tijdens de sluiting van de instelling tijdens de coronalockdown begin 2021. Het Middelheimmuseum en de kunstenares delen een boodschap van radicale hoop voor onze gemeenschappelijke toekomst.

Sharon Lockhart

Sharon Lockhart (geboren in 1964) is een Amerikaanse kunstenaar die woont en werkt in Los Angeles. Haar werk omvat installaties, fotografie, film, schilderkunst en beeldhouwwerk. Zo creëert Lockhart steeds complexe interacties tussen de verschillende media en vormen, de verhalen die ze oppikt, en de gemeenschappen en mensen met wie ze samenwerkt. In 2017 vertegenwoordigde Lockhart Polen op de 57e Biënnale van Venetië met haar multidisciplinaire project ‘Little Review’. Ze had solotentoonstellingen in o.a. het Los Angeles County Museum of Art (VS), Thyssen-Bornemisza Art Contemporary (Wenen), The Jewish Museum (New York) en Kunstmuseum Luzern (Zwitserland).

​Dit project kwam tot stand met steun van neugerriemschneider, Berlijn en Kestner Gesellschaft, Hannover. ​
​Curator: Pieter Boons. ​
​Met dank aan Adam Budak, Robert Knoke, Dylan Lustrin, Burkhard Riemschneider & Sharon Lockhart ​
​Courtesy: de kunstenaar, neugerriemschneider, Berlijn en Gladstone Gallery

Praktisch

Beeld bovenaan: ​
​Sharon Lockhart, The Future Should Always Be Better, 2021 ​
​Courtesy of the artist, neugerriemschneider, Berlin and Gladstone Gallery, New York and Brussels ​
​Foto: Ans Brys
​