Leo Copers creëert 'Post-It' voor De Sokkel
Een onzichtbaar zelfportret in Antwerpse Stadspark
Zondag 25 maart 2018 — In het Stadspark van Antwerpen staat een lege 19e-eeuwse sokkel. Jaarlijks vraagt het Middelheimmuseum aan een (intern)nationale kunstenaar om hieraan een actuele invulling te geven. Met deze interventies wordt de rol van kunst in de openbare ruimte in vraag gesteld. Dit jaar werd Belgisch kunstenaar Leo Copers uitgenodigd. Hij creëerde Post-it als onzichtbaar zelfportret. De kunstenaar viert dit jaar zijn 50-jarige carrière als kunstenaar met ook projecten in BOZAR, M HKA en SMAK.
Leo Copers, Post-It, 2018
Stadspark Antwerpen
24.03 – 27.10.2018
Vijf jaar geleden ontdekten buurtbewoners de lege 19e-eeuwse sokkel in het Antwerpse stadspark als een relikwie of ruïne uit het verleden. Voor Leo Copers (België, 1947) heeft de sokkel iets mysterieus: het is de drager van een verloren sculptuur, een artefact dat door tijd en natuur werd overgenomen.
Het werk dat Leo Copers voor de Sokkel creeërde, is te lezen als een onzichtbaar zelfportret. Want voor Copers is het concept ‘sokkel’ onlosmakelijk verbonden met het zelfportret. Het is dé manier om iets of iemand te verheffen boven de rest, om ergens ‘waarde’ aan te geven of tot kunst te benoemen.
En juist hier kleeft de kunstenaar een eenvoudige post-it. Geen monumentale sculptuur, maar een fragiel papiertje met een onbeduidende krabbel. Het is een ‘briefke’ om de toeschouwer gerust te stellen. De post-it maakt ons duidelijk dat het oorspronkelijke borstbeeld van Frans De Cort - misschien wel de dichter zelf - ‘even een boodschap’ is gaan doen en dus belooft snel weer terug op post te zijn. Het gele briefje biedt ons even houvast nadat de leegte van de sokkel ons uit balans bracht. De post-it stelt ons gerust: alles komt goed.
Elke dag laat Leo Copers op de sokkel een bescheiden briefje achter. Een kleine geste die, niet zonder ironie, verwijst naar het borstbeeld van weleer en naar de bedrieglijke geruststelling van een vervlogen verleden. Wat overblijft, is de lege belofte maar ook de ruimte voor iets nieuws.
De kunstenaar dwingt ons om op een nieuwe manier naar kunst en de plaats van de kunstenaar in de publieke ruimte te kijken. Dat is precies het uitgangspunt van het project De Sokkel.
Schepen Caroline Bastiaens: “De Sokkel in het Stadspark is al aan zijn elfde editie toe. Dat Leo Copers gevraagd werd voor een presentatie hier, is geen toeval: de kunstenaar viert dit jaar zijn 50-jarige carrière als kunstenaar met ook projecten in BOZAR, M HKA en SMAK.”
Over de kunstenaar
Leo Copers (Gent, 1947) is een Belgisch kunstenaar. Hij kreeg zijn kunstopleiding als beeldend kunstenaar aan de Sint Lucas-hogeschool en aan de Kunstacademie van Gent en hij was medestichter, in 1967, van de Nieuwe Rococco-groep. Hij heeft een uiteenlopend oeuvre van sculpturaal werk, installaties en performances sinds de late jaren 60. In zijn werk zien we de thematiek van gevaar, destructie en vergankelijkheid telkens terugkeren. Dit gegeven wordt op een dualistische manier benaderd; een dramatische enscenering wordt op een poëtische wijze in beeld gebracht. Hiervoor gebruikt de kunstenaar dagelijkse objecten die hij niet zonder enige ironie aanvult, verandert of isoleert. Hij is een uitermate origineel objecteninstallateur, waarbij hij vanuit een onbegrensde materiaalkeuze surreëel vervreemdende associaties creëert. Bekend zijn Zwaard in rots en de manshoge Bloemenvaas, die hij uitwerkte in reeksen. Copers was onder meer artist in residence in het Museum voor Schone Kunsten te Gent en had een solotentoonstelling in het Middelheimmuseum in 2008.